Dowiedz się więcej
Nadpotliwość
Beaumed informacje
Czym tak właściwie jest nadpotliwość i jak sobie z nią radzić?
Nadpotliwość (hyperhydroza) dotyczy aż 3% populacji i stanowi ogromny problem, który negatywnie wpływa na codzienne życie, zwłaszcza dobre samopoczucie emocjonalne, poczucie własnej wartości oraz relacje interpersonalne i zawodowe.
Warto jednak pamiętać, że im wcześniej pacjent, który zauważył u siebie niepokojące objawy związane z nadmiernym wydzielaniem potu zgłosi się do specjalisty, tym większa gwarancja powodzenia. Dokładny wywiad i diagnostyka stanowią kluczowy element, ponieważ wczesne rozpoznanie i leczenie nadpotliwości może znacząco poprawić jakość życia pacjenta.
Okiem eksperta
Diagnostyka nadpotliwości nie jest taka oczywista
Nie ma kontrolowanych badań, badań fizykalnych ani testów pozwalających na dokładne postawienie diagnozy pierwotnej nadmiernej potliwości lub ilościowego określenia jej ciężkości. Kryteria rozpoznania obejmują głównie widoczną i nadmierną potliwość trwająca dłużej niż sześć miesięcy bez wyraźnej przyczyny oraz co najmniej dwa z wymienionych: pocenie się obustronne i symetryczne,upośledzenie codziennych czynności, wiek zachorowania poniżej 25 lat, brak występowania pocenia podczas snu a także występowanie podobnych przypadków w rodzinie.
Definicja nadpotliwości
Nadpotliwość jest stanem patologicznym charakteryzującym się nadmiernym wydzielaniem potu, który wykracza ponad fizjologiczne potrzeby organizmu wynikające z regulacji cieplnej w danym środowisku.
Przyczyny nadmiernej potliwości nie są w dalszym ciągu dobrze poznane. Gruczoły potowe ekrynowe — rozmieszczone w całym ciele, ale silnie skoncentrowane na dłoniach, podeszwach stóp, pachach i twarzy — są unerwione przez pozazwojowe autonomiczne włókna nerwowe i stymulowane przez neuroprzekaźnik acetylocholinę. Uważa się, że zwiększona lub nieprawidłowa stymulacja współczulna gruczołów potowych ekrynowych odpowiedzialne są za zwiększone pocenie się, a nie za zwiększoną liczbę lub rozmiar gruczołów.
Osoby z nadmierną potliwością mają wyższy niż normalnie podstawowy poziom produkcji potu i zwiększoną reakcję na normalne bodźce, takie jak stres emocjonalny lub fizyczny .
Hyperhydroza może mieć charakter zarówno pierwotny jak i wtórny.
Pierwotna hyperhydroza występuje głównie wtedy, kiedy nie ma możliwego do przypisania czynnika, który by ją wywoływał i ma najczęściej charakter miejscowy obejmujący: dłonie, pachy, twarz lub stopy.
Natomiast wtórna występuje wtedy, kiedy czynnik przyczynowy jest dobrze znany. Jest to widoczna i nadmierna potliwość trwająca dłużej niż sześć miesięcy bez wyraźnej przyczyny oraz co najmniej dwa z wymienionych: pocenie się obustronne i symetryczne, upośledzenie codziennych czynności, wiek zachorowania poniżej 25 lat, brak występowania pocenia podczas snu a także występowanie podobnych przypadków w rodzinie.
Diagnostyka nadpotliwości
Przyczyny wtórnej nadpotliwości
Zaburzenia gruczołów
ekrynowych na skutek zwiększonej aktywności w obrębie układu sympatycznego
Nieprawidłowa regulacja układu autonomicznego
Choroby nowotworowe
Na skutek innych zaburzeń
w tym chorób
endokrynologicznych, takich jak cukrzyca czy nadczynność tarczycy
Zaburzenia neurologiczne takiej jak choroba Parkinsona
Menopauza
Zażywanie leków powodujących nadmierną potliwość
np. leki przeciwdepresyjne, agoniści cholinergiczni, selektywne modulatory receptora estrogenowego, leki hipoglikemizujące
Choroby psychiczne
np. uogólnione zaburzenia lękowe, lęki społeczne
Metody leczenia
Najważniejsze jest aby przed rozpoczęciem leczenia przeprowadzić prawidłową diagnostykę, żeby na jej podstawie poznać dokładną przyczynę schorzenia i wraz z lekarzem dobrać odpowiednią i skuteczną dla pacjenta metodę.
Technologia mikrofal na pachy i pachwiny czyli laserowe leczenie nadpotliwości pach - nieinwazyjne
Najnowsza, nieinwazyjna miejscowa terapia nadmiernej potliwości okolicy pach wykorzystuje technologię mikrofalową.
NA CZYM POLEGA ZABIEG?
Zabieg polega na kontrolowanym i precyzyjnym dostarczeniu energii elektromagnetycznej do gruczołów potowych, które pod wpływem temperatury zostają trwale uszkodzone. Każda pacha ma inaczej zlokalizowane gruczoły potowe, więc parametry zabiegowe ustalane są indywidualnie przez lekarza wykonującego zabieg. Zastosowanie energii mikrofalowej niszczy gruczoły potowe ekrynowe wytwarzając miejscowe ciepło w wyniku termolizy komórkowej. Do pachy przykłada się głowicę nie naruszając ciągłości skóry.
CZY ZABIEG JEST BOLESNY?
Zabieg jest bezbolesny, a dodatkowy komfort podczas zabiegu zapewnia znieczulenie nasiękowe miejsca zabiegowego.
JAKI JEST OKRES REKONWALESCENCJI PO ZABIEGU ?
Zabieg jest nieiwazyjny więc pacjent od razu po wykonanym zabiegu może wrócić do normalności. Dolegliwości jakie mogą wystąpić po zabiegu to niewielki obrzęk i bolesność z nim związana, ustępują po kilku dniach.
CZY ZABIEG NALEŻY POWTÓRZYĆ?
Badania kliniczne potwierdziły 90% efektywność pojedynczego zabiegu. Jeżeli jednak jest konieczność powtórzenia zabiegu należy wykonać go po min. 3 miesiącach.
PRZECIWWSKAZANIA DO ZABIEGU:
- Elektroniczne implanty (rozrusznik)
- Nietolerancja na preparaty do znieczulenia miejscowego
- Wiek poniżej 18 roku życia
Leczenie miejscowe
Obejmuje stosowanie ogólnodostępnych antyperspirantów, zawierających w swoim składzie substancje wpływające na zahamowanie wydzielania potu, takie jak: sole aluminium lub glinu. Jako leczenie pierwszego rzutu należy stosować miejscowo 20% roztwór chlorku glinu w większości przypadków pierwotnej nadmiernej potliwości, niezależnie od nasilenia i lokalizacji. Preparat nakładany jest co noc na dotknięte obszary przez sześć do ośmiu godzin. Sole glinu powodują niedrożność ekrynowych gruczołów potowych i zniszczenie ich komórek wydzielniczych. Antyperspiranty mogą powodować podrażnienie skóry. Istnieje jednak możliwość skorzystania z produktów dostępnych na rynku bez recepty zawierających trichlorohydrat glinowo-cyrkonowy, który powoduje znaczne mniejsze podrażnienie niż wyżej wymieniony chlorek glinu.
Leczenie chirurgiczne
To przykład jednej z najbardziej inwazyjnych metod. Polega ona na miejscowym wycięciu gruczołów potowych. Lekarze metodę tą rezerwują głównie dla pacjentów cierpiących na bardzo ciężkie postacie nadpotliwości, które są oporne na leczenie innymi sposobami.
Jonoforeza na nadpotliwość stóp i dłoni
W przypadku nadmiernej potliwości dłoni i stóp, jonoforeza może być skuteczny jako pierwsza lub druga linia leczenia. Jonoforeza to przechodzenie zjonizowanej substancji, zwykle wody, przez skórę za pomocą bezpośredniego prądu elektrycznego. Procedura jest niezwykle łatwa a działania niepożądane (np. rumień, pęcherze, mrowienie) są zwykle łagodne i nie wymagają zaprzestania leczenia. Zabieg wykonywany jest trzy razy w tygodniu aż do uzyskania pożądanego efektu, a następnie schemat podtrzymujący raz w tygodniu. Zaleca się od 10 do 15 zabiegów.
Leczenie toksyną botulinową typu A
Toksyna po wstrzyknięciu w głąb skóry hamuje białka synaptyczne, blokując uwalnianie acetylocholiny z neuronów cholinergicznych unerwiających gruczoły potowe ekrynowe. Ta metoda znajduje zastosowanie w leczeniu pierwszego lub drugiego rzutu w wielu przypadkach pierwotnej nadmiernej potliwości obejmującej pachy, dłonie, podeszwy stóp lub twarz.
Zabieg polega na podaniu preparatu za pomocą małej igły. Jest nieznacznie odczuwalny. Efekt pojawia się do 2 tygodni od zabiegu i utrzymuje się od 3 do 6 miesięcy.
Leczenie doustne
Najnowsze wytyczne zalecają doustne leki przeciwcholinergiczne w leczeniu pierwotnej nadmiernej potliwości, która nie ustępuje po miejscowym zastosowaniu chlorku glinu, toksyny botulinowej A lub jonoforezy. Najczęściej stosowanymi doustnymi lekami przeciwcholinergicznymi są oksybutynina i glikopirolan. Ponadto wykorzystuje się również leki z grupy beta blockerów i chlorowodorku klonidyny. Jednak z uwagi na wiele objawów niepożądanych w trakcie terapii coraz częściej odchodzi się od tej metody.
Usługi Beaumed
Laserowe trwałe leczenie nadpotliwości pach
Zabieg jest małoinwazyjny wykonywany za pomocą urządzenia najnowszych technologii generującego mikrofale uszkadzające gruczoły potowe